Að kefla sannleikann

Enda þótt ég viti ekkert um þennan ákveðna drykk er það löngu vitað að matvæli HAFA lækningarmátt og fyrirbyggja eða vinna á sjúkdómum manna.  Það fer raunar bæði eftir hvaða matvæli um er að ræða ekki síður en um hvaða sjúkdóma um er að ræða ... en breytir engu um það að þetta er til.  Nefni bara tengsl C-vítamíns við skyrbjúg. 
Af hverju er þetta þá bannað ef það er satt?  Væri ekki nær að leita sannleikans heldur en að binda allt í reglugerðir?

Drykkur frá My Secret innkallaður

Athugasemdir

[Arngrímur Eiríksson (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 16:00]

Vegna þess að framleiðandi drykkjarins ber sönnunarbyrðina fyrir þessum fullyrðingum, sem eru ósannaðar.

[Sigurbjörn Friðriksson, 13.11.2010 kl. 16:24]

Banna lýsi.  Það er sagt heilsubætandi.....!!!!!!!!

Mbkv, Björn bóndi   

[Birgir Gudjonsson (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 18:10]

Dálítill munur hvað er fullyrt á þessum engifer drykk miðað við Lýsi

[Jóhannes (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 18:11]

Það hefur verið þekkt mjög lengi að engifer er áhrifaríkur á óróa í maga t.d. morgunógleði, sjóveiki, og niðurgangi en að í honum felist mikil orka er þvæla. 

100 gr af engiferrót innihalda um 80 kcal.  Þegar er svo búið að blanda þetta og útþynna með vatni þá er harla lítið eftir af orku.

[Andri E (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 18:47]

Ekki það að ég sé mikill stuðningsmaður þessa drykks, enda rándýrt. En Jóhannes, það eru fleiri hlutir í drykknum en bara engifer.

M.a. er einhver slatti af sykri í honum, eða, hrásykri. Maður fær alveg viðeigandi orkuskot eins og fylgir sykurneyslu með þessu drykk, þó að hún sé fljót að hverfa og skilur mann eftir þreyttari en maður var.

En aftur á móti má segja að engifer hjálpi með orku, því hann hraðar efnaskiptum þannig að matur er brotinn niður hraðar sem minnkar meltingartíma.

[Páll Jónsson, 13.11.2010 kl. 19:33]

Þetta gæti verið versta bloggfærsla sem ég hef lesið.

[Þórir (IP-tala skráð) 13.11.2010 kl. 20:26]

„Nefni bara tengsl C-vítamíns við skyrbjúg.“

Skyrbjúgur er hörgulsjúkdómur C-vítamíns. Það er að segja, skyrbjúgur er ekki sjúkdómur heldur eingöngu einkenni sem kemur fram ef fólk fær ekki nóg C-vítamín.

Það sem við er átt og mbl.is hefur enn einu sinni vitlaust eftir er að ekki má koma fram með svona fullyrðingar án þess að þær hafi verið sannaðar. Ef að óyggjandi sönnun liggur fyrir með tvíblindri, lyfleysustjórnaðri rannsókn á bak við sig má alveg hafa svona á umbúðunum...en það er bara sjaldnast hægt í svona málum. Góð áhrif engiferrótar þarf ekkert að afsanna, málið er bara að hún er ekki töfralyf sem læknar alnæmi og krabbamein.

Þetta snýst einfaldlega um það að vörur séu rétt auglýstar og ekki séu neinir lygar hafðir í auglýsingunni. Það mætti til dæmis ekki segja að Marsstykki væru sykursnauð - því þau eru það ekki.

[Ragnar Kristján Gestsson, 13.11.2010 kl. 21:52]

@Þórir: Það sem ég fór að hugsa um þegar ég las þessa frétt var að EU var að samþykkja lög sem endurskilgreina öll náttúruvörur sem lyf.  Þetta hefur það í för með sér að bannað verður að selja þessar náttúruvörur eða plöntur sem hafa engin leyfi.  Til að kaupa sér þessi leyfi þarf síðan að borga upphæðir sem hlaupa á hundruðum þúsunda evra.  Auk þess þarf sönnunarbyrðin að byggja á 30 ára löngum rannsóknum.  Náttúruvörur sem ætlað er að búi yfir læknandi eiginleikum eru ekki framar flokkaðar sem matvæli heldur lyf.  Einungis það verður æskilegt sem hægt er að taka einkaleyfi á og markaðsverja á þann hátt.  Það sem vex einfaldlega í náttúrunni verður yfirlýst ólöglegt.   Umfjöllun um þetta er hér

[Páll Jónsson, 14.11.2010 kl. 00:56]

Þórir tjáði það sem ég í minni leti og mínum pirringi sá mér ekki fært að tjá með öðru en því að sýna puttann. Tek hattinn ofan fyrir þeirri þolinmæði.

Varðandi náttúruvörurnar þá hlýtur að vera hægt að gera þær kröfur til neysluvara að framleiðendur sýni fram á að A) þær séu skaðlausar og B) að þær geri þær sem að sagt er að þær geri.

Framleiðendur sem ekki geta sýnt fram á það mega allra náðarsamlegast fokka sér. 

[Ragnar Unnarsson (IP-tala skráð) 14.11.2010 kl. 02:08]

prófið að lesa bókina Superfood eftir David Wolf (hún er bökkuð upp með fjölda rannsókna) og heimildarmyndirnar Food Matters, Dying to have known og Gerson Miracle. skoðaðu svo muninn á fæðu sem er ræktuð með hefðbundnum aðferðum (organic) og svo fæðu sem er ekki ræktuð með hefðbundnum afurðum (úðuð með eitri til helvítis), sjáðu svo fyrirlesturinn "Sugar the bitter truth" eftir prófessorinn Robert H. Lustig ( http://www.youtube.com/watch?v=dBnniua6-oM )(hann er með nokkra háskóla á bakvið sig sem styðja rannsóknirnar hans) Skoðum svo muninn á af hverju Japanir fá ekki jafnmörg krabbameins tilvik og við í vesturlöndum og lifa lengur en við og segið mér svo að fæða skipti ekki máli.

Þú ert það sem þú étur og það sem þú gerir við matinn þinn.

Ef einhver er ennþá að velkjast í vafa um hvort náttúrulega ræktuð vara er betri eða verra en hvað annað mæli ég með að menn skoði heimildarmyndirnar "supersize me" og svo "supercharge me" og sjái muninn. Ef menn hrista enn hausinn þá mæli ég með að menn borði sand í viku og segi mér svo að það skipti ekki máli hvað menn setja ofan í sig.

PS: ég er ekki að segja að MY SECRET sé betri eða verri en eitthvað annað, en maður er það sem maður étur (og hugsar ef út í það er farið) Alla daga.

[Ragnar Kristján Gestsson, 14.11.2010 kl. 10:41]

Ég held að það sé hafið yfir umræður að fæða skipti máli, eins og Þórir segir réttilega þá fáum við sjúkdóma ef einhverja þætti fæðunnar vantar.
En afhverju ættum við að láta stjórnvöld um það að rannsaka þessa hluti fyrir okkur?  Mér hefur sýnst að allt stefni í þá átt að fyrirtæki eins og Actavis &Co taki yfir þessa umræðu alla - styð þetta m.a. með vísun í þetta frumvarp fyrir Þýska Bundestag þar sem flokkun fæðu í lyf útilokar alla venjulega framleiðendur frá notkun jurta, einungis risafyrirtæki geta lagt fram þessar summur (15 mill ÍKR pro leyfi).  Þetta knýr alla litla framleiðendur í að loka.  Fær engifer flokkun sem lyf?  En hvítlaukur?  Þarf hver framleiðandi að leggja fram sannanir fyrir verðmæti innihaldsins eða nægir að það sé gert í eitt skipti fyrir öll - einhverstaðar?
 
Hvað með framleiðendur eins og Herbalife sem velta tugum eða hundruðum milljóna utan búðanna?  Borga þeir yfirhöfuð skatta af þessum tekjum?  Þurfa þeir að reiða fram einhverjar sannanir fyrir hollustu fæðubótarefnanna sinna?

[Gissur Örn (IP-tala skráð) 14.11.2010 kl. 12:37]

Herbalife er með læknaráð og rannsóknardeild sem svarar öllum spurningum matvælaeftirlits. Það tók þá tvö ár að fara í gegnum skriffinskuna til að geta löglega selt vörurnar sínar á landinu. Það eru meira en 10 ár síðan Herbalife fékk leyfi hér og það eru enn menn sem gagnrýna vörurnar svona tvisvar til þrisvar á ári. Þá þurfa Herbalife að senda læknir og sannanir fyrir því að gagnrýnin sé ekki á rökum reist. Þeir eyða milljónum dollara á ári bara í að svara svona spurningum og díla við svona mál.

Vandamálið með þetta My Secret er líklega ekki hvort þetta sé gott fyrir þig eða hvort þetta sé einhver snákaolía. Vandamálið er að framleiðandi setur fram fullyrðingu sem brýtur í bága við reglugerð. 

Svo má auðvitað velta fyrir sér hversu skaðlegar fullyrðingar eins og "Hollur orkudrykkur, vatnslosandi, vörn gegn ýmsum kvillum, eykur skerpu og athygli." eru.

Tökum Egils Malt til dæmis. Á flöskunum þar stendur: "nærandi og styrkjandi, gefur hraustlegt og gott útlit bætir meltinguna". Nú er spurning hvort Ölgerðin verði ekki af sömu ástæðu og My Secret að sanna þessa virkni Maltsins eða taka það af markaði. Eða að minnsta kosti fjarlægja þessa ósönnuðu og villandi fullyrðingu af vörunni? Það gæti jafnvel verið grundvöllur fyrir málarekstri gegn framleiðendum Malts á grundvelli villandi merkinga eða heilsu fullyrðinga sem standast ekki. 

Hvar endum við ef forræðishyggjan tekur öll völd af okkur? Ég meina þessi My Secret drykkur getur ekki hafa verið að seljast vel. 2.700 kall fyrir tveggja lítra flösku af engiferi? Kommon.