Þjóðaratkvæðareynsluboltinn Jóhanna og stolnar fjaðrir

Ja heyr á endemi, þegar ekki eru nema 2 dagar liðnir frá því að forsætisráðherra hunsaði mikilvægustu þjóðaratkvæðagreiðslu frá stofnun lýðveldisins Íslands, er hún farin að þykjast vilja nota þessa leið fyrir land sitt og þjóð.  Heitir þetta ekki að skreyta sig með stolnum fjöðrum?

Næst fiskveiðistjórnunarkerfið í þjóðaratkvæði?

Athugasemdir

[Níels A. Ársælsson., 8.3.2010 kl. 07:57]

Voðalega er þetta lákúruleg athugasemd hjá þér og lítt ígrunduð.

[Guðmundur Heinrich (IP-tala skráð) 8.3.2010 kl. 08:52]

Hvernig færðu það út að þetta hafi verið mikilvægusta þjóðaratkvæðagreiðsla frá stofnun lýðveldisins Íslands? Þessi kostning var gjörsamlega marklaus. Hálfgerður skrípaleikur sem eingöngu stjórnarandstaðan í raun hagnaðist á..

Ekki get ég séð hvernig þetta hafi hjálpað okkur.. Við erum í nákvæmlega sömu stöðu,, ekkert breyttist! Nema, það er ef til vill aðeins meira hlegið að okkur núna..

[Arnór Valdimarsson (IP-tala skráð) 8.3.2010 kl. 10:12]

Ég er hjartanlega sammála þér.

Jóhanna hefur átt 10 frumvörp um þjóðaratkvæðagreiðslur á Alþingi, og svo núna sem forsætisráðherra sá hún ekki lengur fært að nota þau fyrir þessa. Hún tróð í gegn einnota lagabastarð fyrir hana. Svo þjóðin er jú engu nær þjóðaratkvæðagreiðslu.

Alþingi þarf að fara aftur í lagagerðina. Því hún og 4flokkurinn höfnuðu frumvarpi Hreyfingarinnar, Sigmundar Ernis og Þráinns B:
http://www.althingi.is/altext/138/s/0005.html
Fyrsta alvöru frumvarpinu sem fjallar um þjóðaratkvæði og færir valdið til fólksins. Með því að hluti þjóðarinnar geti farið fram á þjóðaratkvæðagreiðslu sem og 1/3 Alþingis.

Ég get með engu móti séð eftir það, að hún eða fjórflokknum sé nein alvara í því að gefa frá sér valdið sem þau halda um með járngreypum til þjóðarinnar.

[Ragnar Kristján Gestsson, 8.3.2010 kl. 23:34]

Níels: athugasemdin mín er nefninlega alls ekki lítið ígrunduð og það myndirðu sjá ef þú skoðaðir málið sjálfur nánar.  Líttu á: Loksins þegar Jóhanna fær að upplifa þjóðaratkvæðagreiðslu hunsar hún málið og sýnir lýðveldinu (lýð + veldi = vald fólksins) þvílíka óvirðingu að mæta ekki einu sinni á kjörstað.  Ekki er fyrr hljóðnað skrjáfið í atkvæðaseðlunum en hún er farin að básaúna mikilvægi þjóðaratkvæðagreiðslunnar á nýjan leik og til að koma í veg fyrir að vopnin snúist í höndunum á henni á nýjan leik ætlar hún að spyrða það saman að fólk fái (FÁI) að kjósa oftar, en á sama tíma skuli dregið út valdi forseta til að skjóta málinu til þjóðarinnar eins og hann gerði svo eftirminnilega.  Og þar kom nú heldur betur í ljós mikilvægi forsetavaldsins.  Nei, Níels minn, forsætisráðherrann veit ekki að hann þiggur vald sitt frá fólkinu sem kaus hann - sama fólkinu sem hafnaði því tilboði sem hann vildi steypa þjóðinni útí.

Guðmundur: Þetta var nú ekki skarpari niðustaða en svo að mér skilst þetta hafi hreinlega verið fyrsta þjóðaratkvæðagreiðsla frá því að kosið var um stofnun alþingis 1944.  En hún var vissulega mikilvæg því að í henni sameinuðust íslendingar í því að neita að gangast undir klafa sem misslakir forrystumenn okkar vildu leggja á okkur.  Vissulega mikilvæg kosning því að þarna tókum við af skarið og mynduðum bakland fyrir samninganefndina sem er að díla við englendinga og hollendinga.  Mjög mikilvæg kosning þvi að við sendum heiminum skilaboð um að vissulega munum við greiða þær skuldir sem útrásarvíkingarnir (óSómi Íslands, skuld þess og vansi) komu okkur í - en EKKI sem þrælborin þjóð.  Og hafðu ekki svona miklar áhyggjur af því hvort það sé hlegið að okkur - vittu til að það verðum við sem hlægjum að leikslokum.  Vertu upplitsdjarfur og öruggur

Arnór: þetta er dauðans óvissir tímar - en við berjumst áfram, ekki satt?