Ónýti húsnæðismála

Við hjónin bjuggum tímabundið í Þýskalandi uns við fluttum til Íslands 2005.  Skömmu áður en við tókum ákvörðun um flutninginn, vorum við komin á fremsta hlunn með að kaupa okkur hús í sunnanverðri Hamburg, vorum komin með lánsloforð og allt það.  Nema að við sáum fram á að lækka hjá okkur leiguna og ná samt að ljúka afborgunum af €100þ eign á 10 árum.  Ég hafði fasta (láglauna)vinnu en greiddi samt ekki nema 1/5 af tekjum mínum í leigu.

En í staðinn fluttum við til Íslands, keyptum á nánast sama verði og í Hamburg.  Nema hér höfum við borgað skilvíslega í tæp 13 ár, eigum ekkert í húsinu okkar og það sem við áttum hafa lánastofnanir hirt.  Hér fer 1/3 í afborganir af húsinu.  Hún er dýr heimþráin.

Svona til gamans (?) og samanburðar eru hérna 3 þýskar lánastofnanir sem bjóða uppá fasteignalán

Deutsche Bank með 1,04% vexti

Hamburgar Sparkasse - Haspa - með 1,04% - 1,83% vöxtum eftir lánstíma

Immonet með 1,39%

Og til enn meira gamans og samanburðar borga ég núna af skuldabréfum hjá ÍLS uppá 5,1% og þegar stjórnvöld grípa inní þessa sjálftöku, bjóða þau mér af gjafmildi sinni að nota séreignasparnaðinn minn til að moka í hýtina.  Og eru þeir hjá Íbúðalánasjóði að átta sig á þessu?  Ojæja.

Íslensk heimili skulda mun meira