Spurgeon á ferðalagi

Einn daginn ferðaðist Spurgeon (1834-92) frá London til afskekktst þorps til að predíka.  Á heimferðinni tók hann eftir því að hann hafði týnt farmiðanum sínum.  Hinn farþeginn horfði uppá hvenig hann leitaði í öllum vösum uns hann spurði Spurgeon að lokum hvort hann hefði týnt einhverju.  Spurgeon sagði honum að hann hefði týnt farmiðanum sínum og hann heldur enga peninga.  „En,“ bætti hann við, „ég er á ferð í þjónustu Drottins míns og Guð hefur nú svo oft gripið inní atburðarásina þegar ég hef átt í vandræðum.  Þessvegna trúi ég því að hann leysi líka þetta vandamál.  Á þessu augnabliki kom lestarvörðurinn inn í vagninn til að athuga farmiðana.  Hann snerti húfuderið létt í kveðjuskyni þegar hann sá ferðafélaga Spurgeons.  Sá sagði hinsvegar: „Hér er allt í lagi, William,“ svo vörðurinn gekk leiðar sinnar.  „Merkilegt,“ sagði Spurgeon, „hann spurði mig alls ekkert eftir farmiðanum.“  Hinn svaraði og sagði: „Hérna hefur þú enn annað dæmi um þá Guðlegu forsjá sem þú varst að segja mér af.  Þú mátt vita að ég er forstjóri þessa járnbrautarfélags og án efa hagræddi Guð því þannig að ég sæti með þér í vagninum þér til aðstoðar í vandræðum þínum.

Við eigum mikinn Guð, jafnt í gær, dag og á morgun