Spurgeon á ferðalagi

Einn daginn ferðaðist Spurgeon (1834-92) frá London til afskekktst þorps til að predíka.  Á heimferðinni tók hann eftir því að hann hafði týnt farmiðanum sínum.  Hinn farþeginn horfði uppá hvenig hann leitaði í öllum vösum uns hann spurði Spurgeon að lokum hvort hann hefði týnt einhverju.  Spurgeon sagði honum að hann hefði týnt farmiðanum sínum og hann heldur enga peninga.  „En,“ bætti hann við, „ég er á ferð í þjónustu Drottins míns og Guð hefur nú svo oft gripið inní atburðarásina þegar ég hef átt í vandræðum.  Þessvegna trúi ég því að hann leysi líka þetta vandamál.  Á þessu augnabliki kom lestarvörðurinn inn í vagninn til að athuga farmiðana.  Hann snerti húfuderið létt í kveðjuskyni þegar hann sá ferðafélaga Spurgeons.  Sá sagði hinsvegar: „Hér er allt í lagi, William,“ svo vörðurinn gekk leiðar sinnar.  „Merkilegt,“ sagði Spurgeon, „hann spurði mig alls ekkert eftir farmiðanum.“  Hinn svaraði og sagði: „Hérna hefur þú enn annað dæmi um þá Guðlegu forsjá sem þú varst að segja mér af.  Þú mátt vita að ég er forstjóri þessa járnbrautarfélags og án efa hagræddi Guð því þannig að ég sæti með þér í vagninum þér til aðstoðar í vandræðum þínum.

Við eigum mikinn Guð, jafnt í gær, dag og á morgun 

Wesley og þjófurinn

Eitt sinn er evangelistinn John Wesley (1703-1791) var á leið heim kvöld eitt eftir samkomu var ráðist á hann.  Þjófurinn hafði ekkert uppúr krafsinu utan nokkrar smámyntir og 2-3 bækur.  Þegar þjófurinn tók hinsvegar til fótanna kallaði Wesley hátt á eftir honum: „Bíddu, ég hef nokkuð sem er miklu betra fyrir þig!“  Þjófurinn stöðvaðist og snérist á hæli.  „Vinur minn,“ sagði Wesley, „kannski muntu einn daginn iðrast þessa lífsstíls.  Mundu þá eftir því: Blóð Jesú Krists þvær þig af allri synd!“  Þjófurinn hljóp áfram burt svo Wesley bað fyrir honum, að þessi orð fengju borið ávöxt.
Árum síðar stóð Wesley við dyr kirkjunnar og kvaddi kirkjugesti, þegar ókunnugur maður kom upp að honum.  Honum til mikillar undrunar var þarna um að ræða þann sem fyrr hafði rænt hann.  Í millitíðinni hafði sá snúist til trúar á Jesú Krist og var orðinn að heiðarlegum kaupsýslumanni.  „Og það er þér að kenna,“ sagði maðurinn brosandi.  „Nei, nei, vinur minn,“ mótmælti Wesley, „ekki ég, heldur hið dýrmæta blóð Krists sem hreinsar af allri synd.!“
John Wesley hafði virkilega gefið ræningjanum þetta kvöld eitthvað miklu verðmætara: Fagnaðarboðskapinn um frelsunina fyrir Jesús Krist.
Biblían orðar það á þennan hátt: „Blóð Jesú, sonar HANS, hreinsar oss af allri synd.“ (1Jóh 1.7)