Hvað er satt?

Nú er það staðreynd að margir hafa rannsakað þessa geislun og sýnist sitt hverjum. 

Hvernig ber okkum sem neytendum að bregðast við því að margar kannanir sýni eitt og aðrar annað? 

Og hvernig ber okkur neytendum að bregðast við því að fjölmiðlar birti bara eitt en ekki annað? 

Og hvernig ber okkur neytendaræflunum að bregðast við því ef í ljós kemur að sterkir fjármagnseigendur sem eiga mikið í húfi hafa tengsl bæði við farsímafyrirtækin og rannsóknarfyrirtækin?

Nú er þessi Mbl. grein óttalega ruglingsleg.
Staðreynd er að WHO hefur sett farsímageislun í flokk með efnum eins og asbesti.  Og samt er engin hætta af neinu?

Mikil gegnrýni hefur verið á það hve viðmiðunarmörkin eru há og í samvirkum tengslum við efnahagslífið.   Engin stöðlunarskrifstofa ákvarðar viðmiðunarmörk með það fyrir augum að vernda gegn langtíma virkni á heilsuna, eins og mögulegri krabbameinsáhættu.  Það er enginn öryggismörk fyrir geislun í börnum enda þótt bæði sé vitað að þau sé næmari fyrir geislunini og efnahagslífið bókstaflega byggi upp á afþreyingarhlutum með gagnvirku netsambandi (geislandi).  Líka eru þrátt fyrir þetta sett upp þrálaus net í fjölmörgum skólum.
Mín tilfinning er sú að iðnaðurinn hafi lítinn áhuga á að halda fólki heilbrigðu.  Hinsvegar eru þeir farnir að verja eigin hagsmuni - sbr. stendur orðið aftan á Apple-símunum að það eigi að halda símanum 15 mm frá líkamanum.  Af hverju? 

Ég hvet fólk sem hefur áhuga á þessu að setja sig t.d. í samband við félög geislaskaðaðra, hér á landi er eitt sem heitir Geislabjörg.  Þetta fólk hefur talsvert aðra sögu að segja en Mbl. 

Farsímarnir ekki skaðlegir heilsu

Hesma þúsma mesma

Og réttlætið það sigraði að lokum og bankinn endurheimti fé.
eða er það bara í bíómyndum og -lögum?

Við vonum það besta

Dæmdur í fimm og hálfs árs fangelsi

Hver setur læknavísindunum aðhald?

Það er til margar ljótar sögur af heiminum á bak við læknavísindin - .  Þar virðist allskyns spilling grassera, kaup og sala á líkamshlutum viðgangast með samþykki lækna og yfirlækna.  Mikilvægt er að við vitum hvað við viljum og sjáum til þess að löggjafinn virði það.

Hér að neðan nokkrar staðreyndir um líffæragjöf (andstæðan við líffæraþjófnað).

Við regluna um ætlaða neitun verður líffæragjafinn að hafa samþykkt líffæratöku í lifandi lífi.  Liggi ekkert samþykki fyrir geta aðstandendur tekið ákvörðun byggða á meintri skoðun þess sem liggur fyrir dauðanum.  Þessi regla er í gildi í Danmörku, Þýskalandi, Grikklandi, Bretlandi, Írlandi, Íslandi, Litháen, Möltu, Hollandi, Rúmeníu, Sviss og Tyrklandi.
Við regluna um ætlað samþykki verður hinn deyjandi að líffæragjafa nema hann hafi andmælt líffæratöku ótvírætt meðan á lífi.  Aðstandendur hafa engan andmælarétt við þessa reglugerð.  Þessi regla er í gildi í Ítalíu, Lúxemburg, Austurríki, Póllandi, Portúgal, Slóvakíu, Slóveníu, Spáni, 
Tékklandi og Ungverjalandi.  Í Belgíu, Finnlandi, Noregi og Rússlandi hafa aðstandendur þó rétt til andmæla. Í Búlgaríu er ekki einu sinni reglan um ætlað samþykki í gildi.  Þar gildir alltaf hin svonefnda „neyðarregla“.  Þá má fjarlægja það sem þörf er á hverju sinni.

Veit einhver hvernig frumvarpið á Alþingi stendur, hvort Ísland taki upp regluna um ætlað samþykki?

Fengu ekki rétt hjarta eftir krufningu