Skaðað orðspor

Já, Guð forði okkur frá því að fara að hugsa sjálfstætt.  Þegar utanríkisráðuneytið (hver ætli sitji annars í þeirri nefnd?) segir að þeir verði að fylgja alþjóðalögum verða þeir fyrst og fremst að átta sig á eigin stöðu sem leiguþý bandarískra hagsmuna í deilu sem hefur vissulega fleiri fleti en hér eru dregnir upp. Og snýst einungis að litlu leiti um landamæri og friðhelgi ríkja.

Þessi undirlægja er hluti vandamálsins við flokkakerfi stjórnmálanna, fólk tapar eigin dómgreind og hugsjónum frammi fyrir flokksmaskínunni og fer að taka þátt í hjarðeðli flokksmeðlimanna, hverfur frá hinu mannlega til hins miðstýrða.  Því þetta burthvarf frá sjálfstæðri hugsun er líka afsal eigin skoðana og dómgreindar.  Hápunktar íslenskrar lýðveldissögu undangenginna ára hafa einmitt verið þar sem við tókumst á við miklu stærri ríki en okkur með hugsjónina eina að vopni og bárum sigur.  Mér dettur hérna í hug lýðveldisstofnunin, útvíkkun landhelginnar og ICESAVE.  Ef okkur ætti eitthvað orðspor að vera kært væri það réttlætisleit, sjálfstæð hugsun og óttaleysi - jafnvel þótt utanríkisráðuneyti að NATO aðild sé í uppnámi.

Því má síðan bæta við að stofnun lýðveldisins bar við með þeim hætti að nokkrir norskir and-konungssinnar kusu að fara eigin leiðir og rufu þarmeð samstöðu innan ríkjabandalags Haralds konungs.  Ég reikna líka með að þar hafi allir verið nokkuð sammála þegar að grundvallaratriðum í öryggismálum kom.  En þar réð konungur, nákvæmlega eins og í dæminu um NATO þar sem USA ræður.

Myndi skaða orðspor Íslands