hogginn???

Prófarkalestur er mikilvægt fag og sú var tíð að prófarkalesarar við Moggann voru í miklum álitum og eftirsóttir.  Þessi tíð er náttúrulega löngu liðin og sic gloria transit mundi og allt það.  En BÍN kannaðist ekki við hogginn, þess í stað á líklega að standa höggvinn.

Baráttumaður samkynhneigðra hogginn til bana

Athugasemdir

[Húsari. (IP-tala skráð) 25.4.2016 kl. 22:25]

Sæll Ragnar.

Vissulega er þá beygingarmynd að finna

þar sem um ræðir:

höggva Sagnorð, sterk beyging

Athugið: Í Stafsetningarorðabókinni (Íslensk málnefnd 2006) er viðtengingarháttur þátíðar af sögninni höggva hafður hyggi
en í Ritmálssafni Orðabókar Háskólans bregður beygingarmyndinni hjyggi einnig fyrir.
Í Ritmálssafni eru dæmi um þrjú afbrigði sagnbótar og lýsingarháttar þátíðar: höggvinn, högginn, hogginn.
Sögnin beygist bæði persónulega og ópersónulega.
Ópersónulega er sögnin notuð með gervifrumlagi:
það heggur hvergi fyrir hól eða mel;
það heggur nærri ... .

Persónuleg notkun - Germynd

Nafnháttur

að höggva

Framsöguháttur

Nútíð

Et.

Ft.

1. pers.

ég

hegg

við

höggvum

2. pers.

þú

heggur

þið

höggvið

3. pers.

hann hún það

heggur

þeir þær þau

höggva

Þátíð

Et.

Ft.

1.pers

ég

hjó

við

hjuggum

2.pers

þú

hjóst

þið

hjugguð

3.pers

hann hún það

hjó

þeir þær þau

hjuggu

Viðtengingarháttur

Nútíð

Et.

Ft.

1. pers.

ég

höggvi

við

höggvum

2. pers.

þú

höggvir

þið

höggvið

3. pers.

hann hún það

höggvi

þeir þær þau

höggvi

Þátíð

Et.

Ft.

1.pers

ég

hyggi / hjyggi

við

hyggjum / hjyggjum

2.pers

þú

hyggir / hjyggir

þið

hyggjuð / hjyggjuð

3.pers

hann hún það

hyggi / hjyggi

þeir þær þau

hyggju / hjyggju

Persónuleg notkun - Miðmynd

Nafnháttur

að höggvast

Framsöguháttur

Nútíð

Et.

Ft.

1. pers.

ég

heggst

við

höggvumst

2. pers.

þú

heggst

þið

höggvist

3. pers.

hann hún það

heggst

þeir þær þau

höggvast

Þátíð

Et.

Ft.

1.pers

ég

hjóst

við

hjuggumst

2.pers

þú

hjóst

þið

hjuggust

3.pers

hann hún það

hjóst

þeir þær þau

hjuggust

Viðtengingarháttur

Nútíð

Et.

Ft.

1. pers.

ég

höggvist

við

höggvumst

2. pers.

þú

höggvist

þið

höggvist

3. pers.

hann hún það

höggvist

þeir þær þau

höggvist

Þátíð

Et.

Ft.

1.pers

ég

hyggist / hjyggist

við

hyggjumst / hjyggjumst

2.pers

þú

hyggist / hjyggist

þið

hyggjust / hjyggjust

3.pers

hann hún það

hyggist / hjyggist

þeir þær þau

hyggjust / hjyggjust

Boðháttur

GermyndMiðmynd

Stýfður

högg

Et.

höggðu

--

Ft.

höggvið

--

Lýsingarháttur nútíðar

höggvandi

Sagnbót

GermyndMiðmynd

höggvið / höggið / hoggið

höggvist / höggist / hoggist

Lýsingarháttur þátíðar

Sterk beyging

Eintala

Karlkyn

Kvenkyn

Hvorugkyn

Nf.

höggvinn / högginn / hogginn

höggvin / höggin / hoggin

höggvið / höggið / hoggið

Þf.

höggvinn / högginn / hogginn

höggna / hoggna

höggvið / höggið / hoggið

Þgf.

höggnum / hoggnum

höggvinni / högginni / hogginni

höggnu / hoggnu

Ef.

höggvins / höggins / hoggins

höggvinnar / högginnar / hogginnar

höggvins / höggins / hoggins

Fleirtala

Karlkyn

Kvenkyn

Hvorugkyn

Nf.

höggnir / hoggnir

höggnar / hoggnar

höggvin / höggin / hoggin

Þf.

höggna / hoggna

höggnar / hoggnar

höggvin / höggin / hoggin

Þgf.

höggnum / hoggnum

höggnum / hoggnum

höggnum / hoggnum

Ef.

höggvinna / högginna / hogginna

höggvinna / högginna / hogginna

höggvinna / högginna / hogginna

Veik beyging

Eintala

Karlkyn

Kvenkyn

Hvorugkyn

Nf.

höggni / hoggni

höggna / hoggna

höggna / hoggna

Þf.

höggna / hoggna

höggnu / hoggnu

höggna / hoggna

Þgf.

höggna / hoggna

höggnu / hoggnu

höggna / hoggna

Ef.

höggna / hoggna

höggnu / hoggnu

höggna / hoggna

Fleirtala

Karlkyn

Kvenkyn

Hvorugkyn

Nf.

höggnu / hoggnu

höggnu / hoggnu

höggnu / hoggnu

Þf.

höggnu / hoggnu

höggnu / hoggnu

höggnu / hoggnu

Þgf.

höggnu / hoggnu

höggnu / hoggnu

höggnu / hoggnu

Ef.

höggnu / hoggnu

höggnu / hoggnu

höggnu / hoggnu